گاهی ... فقط گاهی ... دلم می خواهد خودم را فراموش کنم  ...

به جایی دور بروم ...

جایی که مرا نشناسند ... جایی که کسی را نشناسم ...

فریاد خفته در گلویم را آزاد کنم و بگویم ...

من بریدم دنیا

اینقدر نقش قلمت را به دل من نزن ...

این زندگی س گ ی هرگز تغییر نخواهد کرد...

بعضی چیزها را ” باید ” بنویسم

نه برای اینکه همه ” بخونن ” و بگن ” عالیه ”

برای اینکه ” خفه نشم ”