می خوام اینجا بنویسم تا هیچ وقت از جلوے چشمام دور نشه تا هیچ وقت فراموشش نکنم:
با خودم هستم
خود حقیقے ... خودمجازے ... خودم!
آهاے تو!
حق ندارے به گونه اے رفتار کنے که دلے خاطرخواه تو شود...
حق ندارے به گونه اے حرف بزنے که دیگرے را متوجه خود کنے...
حق ندارے به گونه ای راه بروی که نگاهی جذب تو شود...
حق ندارے به گونه اے لباس بپوشے که...
مهم حقیقے یا مجازے بودن دنیا نیست
مهم این است که حق ندارے دل دیگرے را به دنبال خود بکشانے!

تو تنهایے؟؟؟
باش!
همدمے ندارے؟؟؟
نداشته باش!
ازتنهایے خسته شدے؟؟؟
خسته شده باش!
اما حق ندارے با عشوه گرے در دنیای حقیقے یا مجازے ، در زندگے دیگرے خللے وارد کنے!
آیا تاوان تنهایے تو را یک خانواده باید بپردازد؟؟؟؟
مواظب باش!
مواظب خودت!
مواظب رفتارت!
مواظب گفتارت!
مواظب دلت!!!
حق ندارے در این محیط مجازے از کلماتی استفاده کنے که دلے بلرزد!
حق ندارے به هربهانه اے با دیگرے مزاح کنے...!
حق ندارے با رفتارهایت با کارهایت با نوشته هایت و با...
نظردیگرے را به خود جلب کنے!
نه!!!
حق ندارے!!!